Nadat op De Standaard online iemand van de Leuvense steinerschool, ik noem hem Ad Hominem Aan Ramon Hou Nu Eens Op Met Je Gestook En Gezeik, in het debat over lijfstraffen op slinkse wijze in mijn gezichtsveld opdook, al pratend over een rechtszaak wegens laster en eerroof, zijn flink wat reacties verwijderd.
En dat is vreemd, want ik heb de voor steinerscholen vervelende gewoonte om wat ik over hen zeg of schrijf met bronnen te onderbouwen (behalve nu, want enkele reacties zijn verdwenen), zodat normaal gesproken kan worden nagaan of je niet zomaar wat uit je nek zit te kletsen. Wat nog wel het meest bizarre is aan deze verdwijning van reacties, is dat één reactie van twee gelijkaardige, die ik zowel onder een artikel in De Standaard als in het debat over lijfstraffen in diezelfde krant postte, alleen nog is terug te vinden onder het artikel. Het gaat dus niet om de inhoud, veronderstel ik dan. Waarschijnlijk lost het raadsel zich in de loop van de dag op, want ik heb de moderator via een reactie gevraagd waar mijn tekst naartoe is.
Maar ook een aantal reacties van Ad Hominem zijn verdwenen en dat is zonde, want dat waren zwijntjes waar men niet vlug parels aan zou verspillen. Ze gaven anders heel goed weer hoe men in de steinerschoolbeweging met kritiek omgaat. Een reactie waarin door Ad Hominem met scherp op de media wordt geschoten mag echter wel blijven staan. De media kunnen wel tegen kritiek, zij wel. Een andere lezer is het geblaat op de man in plaats van de bal van Ad Hominem ook beu.
Op 29 april 2009 omstreeks 22u28, zei Peter Van GAmpelaere:
U (en u niet alleen) valt de media aan zonder één inhoudelijk argument te geven. Goed voor u dat uw kinderen het goed stellen op deze school. Uw reactie op dit nieuwsbericht doet me echter vermoeden dat u een SteinerGELOVIGE bent, en gelovigen, tsjah daar moet men mee oppassen.
Ook deze lezer zegt over Ad Hominem hetzelfde als wat ik herhaaldelijk aanhaalde in het debat: dat hij met geen enkel argument komt. Maar wat mag men verwachten als eruit dezelfde hoek zelfs volwassenen opduiken die zich als leerling uitgaven om ‘hun juffie’ te steunen.
Op 29 april 2009 omstreeks 16u16, zei Steurbaut Ilka:
Hallo, ik ben een leerling uit de zesde klas in de steiner school in leuven en vind dit hele gedoe heel onterecht .Ten eerste het was 100 keer de trappen op lopen,naar boven is 1 en naar beneden is 2 dus dat viel nog wel mee. Juf heeft na elke 10 keer gevraagd of het nog wel ging en of ze niet wou stoppen. Trouwens iedereen heeft meegeholpen aan die straffen we hebben ze ook samen gemaakt. We hadden voor elke overtreding meerdere straffen waaruit we mochten kiezen; de straf met de meeste stemmen won. Ze is ook niet van de trap gevallen, ze is gestruikeld na de tweede keer en daarna weer opgestaan waarna we direkt weer hebben gevraagd of het nog wel ging .We hebben niet eens met haar kunnen praten maar we hebben wel een briefje gestuurd waar iedereen zijn naam heeft opgezet .Ik vind dit gedoe heel overdreven . IK STA OOK HELEMAAL ACHTER JUF SAMEN MET EEN HELEBOEL KLASGENOTEN
Die klasgenoten, zijn dat dan de andere ouders? Dan toch niet allemaal. Want wat zegt de vader van het meisje dat de bal tegen de jongen zijn hoofd gooide, waarna haar vriendinnetje in de lach schoot en straf kreeg wanneer ik hem vraag of zijn dochter daar dan ook voor gestraft is?
Op 30 april 2009 omstreeks 08u26, zei Geert S:
Onze dochter is niet gestraft. Ze mocht het wel niet opnemen voor haar vriendin, want zij zat zogezegd ook in ‘het complot’… Maar reden te meer: ze is inderdaad niet gestraft. Zij zou de straf ook niet uitgevoerd hebben. Net als een aantal andere kinderen die zich niet zouden laten verdrukken. Gaëlle stond echter te zwak in haar schoenen om het tegen de druk van de hele klas, inclusief de juf, op te nemen.
Die reactie werd ook verwijderd. Enkele minuten daarvoor, onder een ander artikel, Ouders en kinderen steunen juf, liet deze Geert S (die als ik het goed heb leraar op de betreffende school is) ook van zich horen.
Op 30 april 2009 omstreeks 08u19, zei Geert S:
De klas van Gaëlle is natuurlijk erg geschrokken van de vlucht die deze geschiedenis plots neemt in de media. Signaal voor veel kinderen en vooral ook hun ouders om het op te nemen voor de juf. Hier valt immers alleen mee te scoren. Het verwondert mij nauwelijks dat er niemand is die het opneemt voor de arme Gaëlle. Haar mama heeft immers de kat de bel aangebonden en Gaëlle is meer dan ooit de verraadster. De paar vriendinnetjes van Gaëlle staan er beduusd bij als het grootste deel van de klas met spandoeken loopt te scanderen dat ze achter de juf staat en de hele klas een petitie wordt voorgelegd. Het vergt op dat moment veel moed om het op te nemen voor een kindje dat toch niet meer terug op school komt. Het is nu al duidelijk dat je ook spitsroeden zal mogen lopen. De ouders die hun kinderen nu leren dat wat er uiteindelijk gebeurd is eigenlijk achteraf bepaald wordt door de grote groep, brengen allicht een belangrijk democratisch principe bij aan de kinderen: de massa heeft altijd gelijk. Gaëlle was effectief gevallen (gestruikeld of omwile van duizeligheid?) maar wou uiteraard geen tweede keer deze beproeving ondergaan. De juf heeft haar doen stoppen na eenenvijftig keren met het argument dat het tijd was om met de les (!) verder te gaan en met de boodschap dat ze ’s anderendaags kon verder doen. De bescherming van minderheden is misschien ook een democratisch principe maar als daar niets mee te rapen valt, hoeft dat allicht ineens niet meer. Wie durft het nog opnemen voor het meisje? Toegegeven, de media rukken alles maar al te graag uit zijn perspectief en de juf is op dit ogenblik eigenlijk ook zwaarder gestraft dan nodig. Reden te meer om te trachten de redelijkheid en het evenwicht in de klas en vooral ook onder de ouders te bewaken.
Democratisch principe. In milieu’s waar men bij kritiek (zelfs onderbouwde) al dadelijk zwaait met een rechtszaak wegens laster en eerroof lijkt me dat niet voor vandaag? Tijd om mijn documenten te gaan kopiëren.
Ramon DJV
Beste Ramon,
Gisteravond laat plaatste Geert S een verhelderend ooggetuigeverslag van wat er precies gebeurde op die bewuste momenten in de klas; ik zal het hieronder laten volgen. In jouw aangehaalde bericht had hij het over ‘onze dochter’; hier ondertekent hij met ‘de mama en papa van een meisje dat de bal misgooide’. Of hij tegelijk ook leerkracht op De Zonnewijzer is, daar heb ik geen idee van. Maar dat lijkt me eerlijk gezegd sterk, want met dat heldere oordeel van hem zou hij van binnenuit in oppositie komen met het publieke optreden van de school. Dat zou voor hem helemaal geen pretje zijn; voor de school zelf zou het natuurlijk wel veel beter zijn als iemand op deze manier het woord voerde. Wat ik hoop voor de school is, dat die na al deze publiciteit nu een stevige interne discussie gaat voeren over het eigen pedagogische beleid. Want dat daaraan een aantal belangrijke dingen principieel zijn te verbeteren, is wel duidelijk. In weerwil van wat jouw Ad Hominem Aan Ramon Enzovoort als allemaal niet ter zake doende verdediging, journalistiek of niet, aanvoert.
Met hartelijke groet,
Michel Gastkemper
‘Op 29 april 2009 omstreeks 23u10, zei Geert S:
De juf van deze klas is zeker hard gestraft om wat er in haar klas kon plaatsvinden. Het lijkt ogenschijnlijk allemaal een beetje een banaal en uit de hand gelopen project. Toch zijn er voor een leerkracht een aantal bijzonder grote fouten gebeurd. De juf had moeten ingrijpen bij de uitvoering van de straf en al na één of maximaal vijf beurten op de trap het gebeuren stopzetten en bespreken met de klas, hierbij ook de waardigheid van het toevallige slachtoffertje respecterend. Zij zou dit uiteindelijk wel gedaan hebben, maar pas na twintig of dertig beurten als Gaëlle al een aantal keer bijna gestruikeld was en met de boodschap dat ze morgen maar moest verder doen. Uiteraard wilde het kind een tweede beproeving liever vermijden en de pil in één keer slikken. Pas als na eenenvijftig beurten het kind zo hard gevallen is dat het niet meer verantwoord is om verder te doen, mocht ze stoppen met de boodschap dat ze de resterende negenenveertig beurten ’s anderendaags maar moest doen. In de ogen van Gaëlle, alles voor niets dus! Geen wonder dat dit kind niet meer naar die school durft te gaan. Even verkeerd is dat de juf, mogelijk op vraag van één van de medeleerlingen, met de boodschap “ik ben geen sadist, juf, maar nu zou ik toch graag gaan kijken”, de klas toestaat om de straf van Gaëlle bij te wonen. Deze juf overtreedt op dit ogenblik, wellicht inderdaad onbewust, twee keer duidelijk de wet: fysieke straffen zijn in ieder geval uit den boze en vernedering al evenzeer. Toch probeert de Steinerschool dit alles te minimaliseren en te kaderen in een leerproces. Het zou bovendien te maken hebben met de sociale spanningen binnen de klas. Toch staat die juf toe dat juist die leerling, die omwille van onwillekeurig veel afwezigheden, omwille van ziekte en het schielijk overlijden van haar vader, in een zeer zwakke positie in de klas staat, als eerste een zware en publieke lijfstraf mag ondergaan. Weliswaar was een van de beter geziene leerlingen eerder gestraft, maar dat was wel eerder een soort gemeenschapsdienst en niet echt gecontroleerd en zeker niet publiek. Het is dan ook niet moeilijk te begrijpen hoe de “sociale spanningen” in die klas zo ver zijn kunnen komen. Bovendien heeft dit project nauwelijks nog iets met Romeins Recht te maken. Eigenlijk moest Gaëlle helemaal niet gestraft worden, want zij lachte niet met een medeleerling, maar om de situatie. Bovendien mocht zij niet verdedigd worden door één van haar vriendinnen. Noch de juf, noch de andere leerlingen kijken dan ook raar op als het verdict uitgesproken wordt. Het is alsof de Christenen zich moesten laten verdedigen door hun tegenstanders. Volgens de juf zijn er heel wat kinderen die de “fysieke uitdaging” graag zouden hebben aangegaan. Zelfs de grootste mannetjesputters zijn echter plots merkwaardig op hun hoede, maar springen direct op de kar als een van de sukkeltjes, letterlijk en figuurlijk, de bal misgooit. Als ze er niet meteen in slagen dat meisje aan te pakken, keren ze zich al gauw tegen de arme Gaëlle, die een kleine kreet (van schrik?) niet kon onderdrukken. De juf speelt echter maar al te graag het spel mee als de kinderen effectief één van de buitenbeentjes van de klas te pakken hebben. Van opvoeding gesproken. Niet alleen Gaëlle maar alle kinderen van de klas zijn op die manier uiteindelijk het slachtoffer. De mama en papa van een meisje dat de bal misgooide.’
Beste Michel,
Mij leek het ook sterk dat Geert S. leerkracht in de steinerschool van Leuven zou zijjn. Daarom heb ik het even nagevraagd en het blijkt toch te kloppen. Ik vind die man echt heel moedig.
Groet
Ramon
Hans Annoot, bestuurder van de Federatie van Steinerscholen, schrijft in De Standaard dat niet blijkt dat iets strafbaars is gebeurd. Er dienen eerst objectieve gegevens te zijn om conclusies te kunnen trekken. Nu is het allemaal geschreven ‘vanuit de losse pols’.
Mooi zo, Hans.
Maar waarom zegt Hans dan in hetzelfde artikel dat ‘aan de school van Leuven, de Steinerscholenbeweging en ook een leerkracht, ernstige schade is toegebracht’?
Hans zou dat volgens zijn eigen redenering eerst moeten laten objectiveren en niet zo vanuit de losse pols moeten opschrijven. Hans, de pot verwijt de ketel.
http://www.standaard.be/Artikel/Detail.aspx?artikelId=9D29OBF3
De Leuvense steinerschool neemt maatregelen?
(…) DRINGEND: Vacature kinderverzorging, middagtoezicht en naschoolse opvang (…) http://www.steinerschoolleuven.be/vacatures.html
Het is vooral die kinderverzorging die nu toch wel vreemd overkomt.
Een oud-leerling van steinerschool Hibernia plaatste onder een artikel in De Standaard online volgende reactie:
(…) Op 29 april 2009 omstreeks 10u28, zei Katrien Truyens:
Ik was zelf lang geleden leerlinge van Hibernia Steinerschool te Antwerpen. De leerlingen hadden voor niemand respect, nog voor hun leerkrachten nog voor hun medeleerlingen. ’t Waren écht ettertjes. Ik werd bijna dagelijks gepest. Mijn haarlinten werden afgenomen en door de ramen gegooid, pennenzakken door de klas doorgegeven. Net voor het carnavalverlof werd ik pootje lap gezet en brak mijn neus zo erg dat hij operatief moest gecorrigeerd worden. Die persoon heeft nooit zijn excuses aangeboden. Ook ettelijke leerkrachten werden er buitengepest. Zo was er de leerkracht PO die constant Poepie werd genoemd en de leerkracht van Engels. Er was geen gezag op die school. Ondanks dat heb ik toch nog iets positiefs over de Steinerschool te zeggen: Mijn interesse voor cultuur, muziek, geschiedenis en talen heb ik aan hen te danken. Vooral aan Jan Melaerts en Bert Willems beiden erg toffe leerkrachten. Wat de basisschool volgens de Steinerfylosofie betreft, daar sta ik wel achter. In het gewone onderwijs krijgen kinderen vaak te veel huiswerk mee, terwijl ze al de hele dag hebben moeten opletten op school. 2 maal per week een huistaak of les, tijdens de eerste 3 jaar van de lagere school volstaat. Een kind moet een kind kunnen blijven. Vanaf het vijfde leerjaar vind ik dat er iets meer opdrachten voor thuis aan de kinderen mogen gegeven worden. Dan moeten ze immers klaargestoomd worden voor de secundaire opleiding. Eigenlijk zou er in elk onderwijstype een middenweg moeten gezocht worden. Gezag is nodig maar niet te veel, opdrachten zijn nodig maar niet te veel. Verder is het ook erg belangrijk via klasgesprekken aan de kinderen duidelijk te maken welk gedrag door de beugel kan en welk gedrag niet. Tijdens groepswerkjes in de klas, niet door de kinderen zelf laten kiezen met wie ze willen samen werken. De leerkracht zou dit moeten doen. Zo wordt voorkomen dat telkens dezelfde kinderen worden uitgesloten en ontstaat er meer verdraagzaamheid binnen de groep. (…)
Wat heeft dit met wat in steinerschool Leuven is gebeurd te maken? Wel, de directeur van steinerschool Hibernia, Hans Annoot, is degene die na het verschijnen van het artikel over steinerschool Leuven in de Standaard nogal fel van leer trok tegen de media, die volgens hem de steinerscholen in een slecht daglicht zetten op basis van slechte berichtgeving. http://www.standaard.be/Artikel/Detail.aspx?artikelId=9D29OBF3
In de context van wat het meisje hierboven schetst, is trappen op- en aflopen natuurlijk geen opzienbarend nieuws, waardoor de redenering van Hans Annoot dat het geval in Leuven maar een storm in een glas water is, wel begrijpelijk wordt. Zouden erin de optiek van Annoot gewonden aan te pas moeten komen vooraleer het de moeite van het vermelden waard is?
Hans Annoot is dan ook zowat ‘de profeet’ in de Hiberniaschool. Maar ook hij ontsnapt niet aan de vaststelling van veel (ex-)leerlingen en ouders dat ondanks het feit het tegengestelde wordt beweerd de Steinerscholen vaak een veel agressievere sfeer en omgeving vormen dan het reguliere circuit. Het gebrek aan gezag of het proberen afdwingen ervan op totaal niet effectieve en verouderde methoden is hiervan dan ook de oorzaak. Het feit dat leidinggevende figuren binnen de Vlaamse Steinerbeweging dit nog verdedigen doet vermoeden dat deze methodes niet zullen worden afgezweerd. Wederom een demonstratie van het ‘immer geradeaus’-denken dat de Steinerbeweging zo typeert.
Ik ben zelf een voormalig Steiner-studentje, een product van ‘Hibernia’ te Antwerpen. Ik moet zeggen dat de meeste Steinerscholen duidelijk geen raad weten met straffen noch belonen alsook met het anti-pestbeleid. Ik heb ondertussen mijn zus, mijn broer en mijn neefje naar verschillende Steinerscholen weten gaan en merk dus dat de tendens zich verderzet (ondanks het 13 jarig verschil in leeftijd met mijn zus). Toch moet ik wel aangeven dat ik onlangs hoorde van een zeer krachtig optreden tegen pestgedrag in Steinerschool De Es, waar ik zeer blij om ben. Duidelijk dus toch enkelen die de filosofie begrepen hebben en op dusdanige wijze handelen. Dit heeft niet helemaal betrekking op het gestelde onderwerp, maar ik wil hiermee aangeven dat het op meerdere gebieden spaak loopt. Bovenal misschien toch het aanstellen van mensen die de filosofie lezen, maar niet begrijpen noch uitvoeren.
Duidelijk opgestelde procedures zijn dus nog niet in de maak, noch in werking.
Zeer spijtig.
Dag MS,
Begrijp ik goed dat je ervanuit gaat dat wanneer de filosofie die achter de steinerschool zit beter wordt begrepen en/of in praktijk wordt gebracht, er dan minder wantoestanden zouden voorkomen?
Ik zou eerder denken dat precies het te sterk aan die filosofie (=de antroposofie) vasthouden allerlei problemen geeft, omdat dan op basis van een gedateerd gedachtegoed wordt gewerkt?
Groet,
Ramon