Het is niet fraai om te zien: de manier waarop sommige mensen hun onvrede uiten omdat er bezwarende berichtgeving over een steinerschool in de media verschijnt.
We hebben het al vlug over enkele honderden reacties, waarvan een groot deel wel georchestreerd lijkt in het voordeel van de steinerschool. Verbazend ook hoeveel steinerschoolleerlingen van 11 à 12 jaar een kwaliteitskrant als De Standaard lezen (maar wel positief: ze kunnen lezen). Omdat de meeste van de reacties uit de hoek van de steinerscholen niet zakelijk, maar persoonlijk waren en er nogal wat beledigingen waren geadresseerd aan Saskia Rappe, de moeder van het gestrafte meisje, reageerde die op 2 mei in Het Nieuwsblad zelf op het artikel over lijfstraffen en de reacties die dat artikel losmaakte.
Aan Bjorn eerst en vooral dank u voor de eerlijke verslagggeving. Alhoewel sommigen beweren dat het een uit de context gerukte tekst is die erin gaat als cola en lucht. Dank je Don Christiani, leerkracht van de negende klas in de zonnewijzer en vooral een grote dank je wel aan Maria, Carina en Gerrit. Uit al jullie geruzie op het net en in de media heb ik kunnen concluderen dat, als mensen tusen de regels door lezen, jullie allen toegeven dat de straffen daadwerkelijk aanwezig ‘waren’. Heeft er iemand bij stilgestaan dat Gaelle het slachtoffer is en noch ik of jullie? Geen van jullie leek mij uiterst bekommerd om haar en heeft noch de moed, noch het lef gehad om een confrontatie of spijtbetuiging naar mijn dochter toe te uiten. Waarvoor dank. Neen, daags na het krantenartikel wordt mijn dochter bestempeld als leugenaar. Waarvoor nogmaals dank. Jullie zullen ’s nacht de zoete dromen van mijn dochter alsnog verstoren. Aan Maria Voorspoels; Als kinderen zelf [regels] mogen bepalen,wat doe jij daar dan nog? Als ‘directrice’ wijs je erop dat de andere 27 leerlingen er geen bezwaar tegen hadden. Ben je daar dan zo zeker van? Ik aanschouw mijn dochter niet alleen als een slachtoffer,de anderen ook. Ik dacht dat je je kind moest opvoeden met morele waarden: Respect voor anderen en voor jezelf. Dit wordt mij dus bij jullie niet in dank genomen. Maar 1 ding weet ik voor feit. Mijn dochter zal, eens volwassen, weten dat ze een mama heeft die haar steunt en waarop ze kan bouwen. Hoe zit het tegen dan met jullie dochters en/of zonen?Mijn dochter verdiende misschien straf (op een verantwoorde manier) Tot slot Gerrit goosens, degene die jij denkt mijn inspiratiebron te zijn,is het zeker niet ,dus stop je heksenjacht.Ik ben een misnoegde ouder die geen andere uitweg vond dan de media. Wij hebben als gezin drie dagen op rij ‘gecommuniceerd’ met Carina, clb en Maria. Als klachten die zo zwaar wegen intern gehouden worden is de media mijn enigste optie! nogmaals dank je wel bjorn en allen die tussen de regels door kunnen lezen en het kaf van het koren kunnen scheiden. saskia
Tussen de regels door lezen heb ik de afgelopen dagen ook gedaan. Wat mij daarbij opviel is dat noch vanuit de betreffende steinerschool, noch vanuit de Federatie van Steinerscholen een teken is gegeven waaruit blijkt dat men principieel het systeem van lijfstraffen verwerpt. Wel schrijft de school op haar website het volgende:
Straffen waarbij kinderen vernederd worden of fysiek of moreel gekwetst worden zijn absoluut uitgesloten, laat daarover geen twijfel bestaan.
Het had iets duidelijker mogen zijn. Dit is nogal ruim te interpreteren en sluit bovendien een lijfstraf die niet vernederend is of die geen fysieke of morele kwetsuren tot gevolg heeft niet uit. Een kind niet al te hard aan de haren trekken kan bijvoorbeeld nog? Of eens flink door mekaar rammelen? Ook de Federatie van Steinerscholen maakt bij monde van Hans Annoot geen al te beste beurt.
Hoewel niet blijkt dat er iets strafbaars, onfatsoenlijks of ontoelaatbaars is gebeurd (Een leerling werd gevraagd de trap op en af te lopen, een leerling moest de speelplaats poetsen. Dit kun je bezwaarlijk lijfstraffen noemen. Geen enkel kind zat ooit met de knieën in het grind. Geen enkel kind liep rond met ezelsoren. Geen enkel kind moest zijn hoofd in een emmer water steken), zijn er toch bedenkingen te formuleren.
Er blijkt niets ontoelaatbaars gebeurd? Een kind is door het uitvoeren van een absurde straf vernederd ten overstaan van de hele klas en heeft zich tijdens die straf ook nog eens flink bezeerd. Dat is voor Hans Annoot toelaatbaar? En zeker geen nieuws! Zowel de minister van Onderwijs als de kinderrechtencommissaris nemen hierin een standpunt in dat haaks lijkt te staan op dat van Annoot. Ik meen bovendien uit een reactie van een oud-leerling van de school waar Annoot directeur is te begrijpen waarom hij niet zo zwaar aan het geval tilt.
Op 29 april 2009 omstreeks 10u28, zei Katrien Truyens:
Ik was zelf lang geleden leerlinge van Hibernia Steinerschool te Antwerpen. De leerlingen hadden voor niemand respect, nog voor hun leerkrachten nog voor hun medeleerlingen. ’t Waren écht ettertjes. Ik werd bijna dagelijks gepest. Mijn haarlinten werden afgenomen en door de ramen gegooid, pennenzakken door de klas doorgegeven. Net voor het carnavalverlof werd ik pootje lap gezet en brak mijn neus zo erg dat hij operatief moest gecorrigeerd worden. Die persoon heeft nooit zijn excuses aangeboden. Ook ettelijke leerkrachten werden er buitengepest. Zo was er de leerkracht PO die constant Poepie werd genoemd en de leerkracht van Engels. Er was geen gezag op die school.
Vergeleken met een gebroken neus ten gevolge van pesten is trappen op- en aflopen natuurlijk niets. Het is niets nieuws? Annoots bewering dat geen enkel kind ooit met de knieën in grind heeft moeten zitten klopt trouwens niet. In een radio-interview zegt de juf (op de pagina naar beneden scrollen) dat ze dat vorig jaar al hadden gedaan.
“We hadden vorig jaar nog geleerd over de Spartanen en toen werden zo’n dingen gedaan als straf”, licht de lerares de keuze van de leerlingen toe
En ook dit jaar behoorde het in de school tot de mogelijkheden. Het kan dus en zolang niemand klaagt blijven we het doen? Is dat de boodschap? Of is er nog hoop, zoals Michel Gastkemper, een bezoeker van deze site die ik vrij hoog inschat, zich op Standaard procedure liet ontvallen?
Wat ik hoop voor de school is, dat die na al deze publiciteit nu een stevige interne discussie gaat voeren over het eigen pedagogische beleid. Want dat daaraan een aantal belangrijke dingen principieel zijn te verbeteren, is wel duidelijk.
Ramon DJV
