Volgens wat ik las, doet u onderzoek naar kleine sektarische bewegingen. Wat ik mij daarbij afvraag is hoe u aan voldoende objectieve onderzoeksresultaten komt om de werkelijke diepte te peilen van wat in deze sekten gebeurt?
Aan schriftelijke en theoretische bronnen zal u waarschijnlijk geen tekort hebben. Maar hoe zit het met getuigenissen uit de eerste hand?
Komen deze niet vooral van mensen die in vrij oppervlakkige sekten hebben vertoefd en eigenlijk niet tot de ‘kern’ of de ‘diepte’ van de psychologische sekten zijn doorgedrongen? Ik banaliseer zeker niet wat mensen die in een oppervlakkige sekte zijn terechtgekomen is overkomen. Ik maak alleen een onderscheid tussen een sekte waar vrij concreet valt aan te tonen dat het een sekte is, bijvoorbeeld uit het verplicht moeten deelnemen aan een (inhoudloze) ‘cultus’ en een sekte die schijnbaar geen sekte is, omdat er weinig of geen uiterlijke kenmerken die op een sekte wijzen zichtbaar zijn, maar waar op zeer subtiele wijze de ‘leden’ psychologisch worden bewerkt. De term ‘verkapte’ sekte zal u wel bekend zijn. Het is zo dat onder deze verkapte sekten er zijn die zich zo goed in de maatschappij kunnen verhullen, doordat ze zich beperken tot het onbewust manipuleren van hun leden, zonder uiterlijke tekenen, cultus of verplichtingen. Alleen ‘voelen’ de sekteleden hun verplichtingen naar de sekte toe wel degelijk (maar kunnen deze niet plaatsen, want onbewust) Als deze mensen de sekte verlaten (om wat voor reden ook) weten ze dus niet wat hen is overkomen en verkeren meestal in de grootst mogelijke verwarring, vaak gepaard gaand met een slecht gevoel (ook schuldgevoel) Kunnen en durven deze mensen die onder de psychologische diepte zijn gegaan eigenlijk nog wel getuigen? Zijn zij niet te erg ‘beschadigd’ door de angstpsychose waarin ze zijn terechtgekomen? En zelfs als zij durven getuigen, zal het meestal jaren duren eer zij erachter zijn wat hen is overkomen, want er is weinig of niets concreet aantoonbaar. In heel veel ‘ doorzichtige’ sekten worden de leden materieel benadeeld ten gunste van de leiding, wat in de zakenwereld op grote schaal gebeurt. Die fraude is mits enig onderzoek wel te achterherhalen. In de verkapte sekten, waarrond veel vaagheid hangt, lopen machtswellustelingen rond die de bedenkelijke gave hebben om de gevoelswereld van hun volgelingen te controleren en manipuleren, waarna ze vervolgens deze volgeling ‘verderhelpen’ in ruil voor hun diensten. Heel subtiel worden deze mensen psychologisch vermoord, zodat van hen alleen de lege huls overblijft die door de leiders dankbaar wordt ingenomen. Noem het gerust psychologische moord of ontzieling. De Haïtianen hadden nog ‘curare’ nodig om hun slachtoffers willoos te maken, zodat er op de duur zombies ontstonden. Vandaag hebben op macht beluste sekteleiders een ‘onzichtbaar curare’ tot hun bechikking: de kennis en werking van de psyche. Zelf heb ik mij onbevangen, maar met helder hoofd, in zo’n verkapte sekte begeven en ben tot de kern doorgedrongen. Pas toen ik na enkele jaren terug buiten was, heeft de leiding mij alsnog psychologisch willen vermoorden, maar is zij op de wand van haar zelf opgetrokken glazen berg, waarin zij zich verschanst, gebotst. Ik ben dus onbeschadigd buitengeraakt en ik heb in mijn volle bewustzijn dat wat ik binnen heb gezien, meegenomen. Ik hoop dat mijn zicht op sekten u duidelijk is geworden aan de hand van wat ik hier schrijf en u het ook kan aanvoelen en begrijpen. Het gaat met heel veel zaken zo dat je er eigenlijk het fijne maar van te weten komt als je het zelf in de diepte hebt ervaren. Wat niet wegneemt dat een studie van de fenomenen geen noodzakelijke aanvulling is, want die is dan meestal weer veel ruimer.
