In september van het afgelopen jaar kwam de Vrije School in het nieuws vanwege de, in de ogen van de Onderwijsinspectie, matige tot slechte kwaliteit van het onderwijs.
Het verhaal werd in NRC Handelsblad geïllustreerd met ervaringen van enkele vrijeschoolouders met de strekking: de kinderen leren te laat lezen en schrijven en missen de aansluiting met het gewone onderwijs.
Vanuit de Vereniging van Vrije Scholen werd de kritiek van de Onderwijsinspectie onderschreven en werd aangegeven dat men druk bezig was het vrijeschoolonderwijs aan te passen aan de moderne tijd. In onze rubriek AntroBoulevard werd hierover levendig van gedachten gewisseld.
Kort geleden verscheen in het tijdschrift Driegonaal een ander geluid. In een uitvoerig artikel betoogt uw AntroVista redacteur dat er in de Vrije School nog heel andere problemen spelen dan de problemen die de Onderwijsinspectie in het vizier heeft.
Niet alleen in de ogen van de Inspectie krijgt het vrijeschoolonderwijs een onvoldoende, ook afgemeten naar de eigen pedagogische essentie zou menig vrijeschool een onvoldoende krijgen.
Dat hangt samen met het ‘verrommelen’ van de eigen identiteit, waardoor enerzijds eisen en wensen van buitenaf onverteerd ingeslikt worden, anderzijds vrijeschooltradities en -gewoonten gedachteloos worden voortgezet en niet worden vernieuwd.
Zo wordt de Vrije School van twee zijden ‘in de tang genomen’ – of, we zullen het maar als een positieve uitdaging verwoorden: bevindt het vrijeschoolonderwijs in Nederland zich op een interessante tweesprong.
