De publicatie over steinerscholen in Duitsland ‘Schwarzbuch Waldorf’ van de Duitse auteur Michael Grandt is nog maar net van de persen gerold of de Bond van Waldorfscholen heeft met gebruikmaking van het snelrecht gedaan gekregen dat het boek voorlopig niet in de boekhandel terechtkomt.

Grandt wordt door de Bond van Waldorfscholen onder andere verweten dat hij een foute voorstelling van de feiten geeft. Ook wordt door de bond als argumentatie een meer dan tien jaar oud persartikel in Der Spiegel aangehaald, waarin wordt gezegd dat het Grandt meer om winst maken dan om waarheidsvinding te doen is. Op Info3 wordt Grandt dan weer afgeschilderd als een hobbyist. En dat is vreemd, want Grandt is professioneel journalist en auteur van 16 boeken. In 2005 kreeg hij zelfs naar aanleiding van een van zijn boeken van de Minister-President van Baden-Württemberg de Staufermedaille voor bijzondere verdiensten voor het land overhandigd. Hobbyist?

Grandt, die bekend staat als sekteonderzoeker, toont met de publicatie van zijn boek en de daarop volgende poging tot censurering door de Bond van Waldorfscholen aan, dat zijn beweringen dat de steinerscholen sektarisch zijn, niet zomaar uit de lucht zijn gegrepen.

Grandt wordt trouwens niet aangeklaagd omdat hij iets zou hebben geschreven dat niet waar is, maar wel omdat hij citaten uit antroposofische literatuur over het rechtvaardigen van lijfstraffen in een verkeerde context zou hebben geplaatst. De juistheid van de citaten uit het boek “Strafe in der Selbsterziehung und in der Erziehung des Kindes” van Erich Graber, staat echter niet ter discussie.

Op de site Jetzt.de staat het volgende over die citaten:

(…) Stein des Anstoßes ist ein anthroposophisches Fachbuch, durch dessen Kommentierung und Zitierung der BFW die “Grenze zwischen zulässiger journalistischer Darstellung und unsachlicher Verunglimpfung” überschritten sieht. Grandt hatte aus dem fraglichen Buch den Satz zitiert, das “Schmerzerlebnis” habe auch bei Kindern “eine seelisch-reinigende und zugleich das Bewusstsein aufweckende und aufhellende Wirkung”. Selbst “rein physischer Schmerz, (. . .) wie bei einem Schlag, einer Ohrfeige” könne zu diesem positiven Effekt führen.(…)

(…) Nicht strittig ist die Authentizität der Zitate, die das “Schwarzbuch” anführt, wohl aber deren Reichweite. Die inkriminierten Sätze finden sich in dem Buch “Strafe in der Selbsterziehung und in der Erziehung des Kindes”, verfasst von dem Waldorflehrer Erich Gabert, 1951 als erster Band der Schriftenreihe der Pädagogischen Forschungsstelle beim BFW erschienen. Die elfte Auflage jedoch von 1993 war eine Neubearbeitung. An der “seelisch-reinigenden” und “aufhellenden Wirkung” des Schmerzes hielt man fest, fügte jedoch die Einschränkung hinzu: “Der rein physische Schmerz, wie beim Schlag, bei der Ohrfeige, kommt wohl in den seltensten Fällen wirklich in Betracht.” Künftig muss im “Schwarzbuch” auf einem beigelegten Zettel darauf hingewiesen werden, dass die Neubearbeitung in diesem Sinne argumentiert. (…)

Nog maar pas geleden, te lezen in mijn bericht van 30 juli, probeerde de Bond van Waldorfscholen ook al een reportage van de Duitse zender Klartext, die over kindermishandeling in een antroposofische jeugdinstelling berichtte, te laten verbieden. In die zaak is ondertussen een uitspraak gekomen. De reportage mag worden uitgezonden. De rechtbank oordeelde dat de inhoud van de reportage de feiten correct weergaf.

Ramon DJV

Print Friendly